ปลัดขิกไม้ตาลยอดด้วน หลวงพ่อสุพจน์ วัดศรีทรงธรรม นครสวรรค์

...หลวงพ่อสุพจน์ท่านสร้างปลัดขิกได้ขลังไม่แพ้ครูบาอาจารย์ยุคเก่า ปลัดท่านว่ายน้ำได้ และดิ้นในน้ำให้เห็นกันแบบจะๆ แต่ท่านไม่ทำให้ดูพร่ำเพรื่อ แค่ลองทำให้เห็นว่าวิชาอาคมที่สืบทอดกันมาจากคนยุคเก่านั้นมีความเข้มขลังจริง และทำได้จริงเท่านั้น ... คราวที่หลวงพ่อสุพจน์ได้รับนิมนต์ไปร่วมปลุกเสกรูปหล่อรุ่นแรกของหลวงปู่พิมพา เมื่อเสร็จพิธี หลวงปู่พิมพาและหลวงพ่อสุพจน์ก็ได้ชวนกันมาทดลองวิชาเสกปลัดขิก โดยใช้โอ่งมังกรในวัดใส่น้ำเป็นที่ลองวิชา หลวงปู่พิมพาปล่อยปลัดลงน้ำในโอ่งมังกรก่อน ปลัดของหลวงปู่พิมพาก็ว่ายในน้ำช้าๆวนรอบปากโอ่ง ส่วนปลัดของหลวงพ่อสุพจน์พอปล่อยลงน้ำก็จมลงก้นโอ่งทันที สักพักปลัดของหลวงพ่อสุพจน์จึงค่อยๆลอยขึ้นมา และวิ่งวนรอบปากโอ่ง เร็วและแรงกว่าปลัดของหลวงปู่พิมพาเสียอีก เหมือนกับที่ท่านบอกกับหลวงปู่พิมพาตอนแรกว่าของท่านมันม้าตีนปลายเลย หลังจากทดลองวิชากันแล้ว เกจิทั้งสองท่านต่างก็ได้มอบปลัดที่ได้นำมาทดลองให้แก่ลูกศิษย์ของตนไปบูชาหมดทั้งสองตัว ... กับอีกคราวหนึ่ง ผู้ใหญ่บ้าน กำนัน ทางบ้านบึงปลาทู อยากจะลองดูว่าปลัดหลวงพ่อสุพจน์ว่ายน้ำได้จริงเหมือนที่เขาร่ำลือกันหรือปล่าว ก็เลยไปร้องท้าท่าน ท่านจึงให้ปลัดไม้ขนุนคนละตัว พอพวกนั้นรับมาก็ส่ายหัวทำท่าไม่พอใจ เพราะหลวงพ่อไม่ลองให้ดู หลวงพ่อเห็นเข้าก็เลยโยนปลัดในมือลงสระน้ำข้างกุฏิ พอปลัดกระทบผิวน้ำเท่านั้น วิ่งพล่านเหมือนกับจิ้งจกตกน้ำเลย เหตุการณ์นี้คนบึงปลาทูเห็นกันหลายคนและเล่าขานกันมาถึงทุกวันนี้ ...

ปลัดขิกหลวงพ่อสุพจน์ตัวนี้สร้างจากไม้ตาลยอดด้วน ไม้อาถรรพ์ตามธรรมชาติ การสร้างใช้วิธีเหลามือทีละอันตามแบบโบราณ ปลุกเสกและจารมือด้วยหมึกสีทองที่ตัวปลัด ...ปลัดไม้ตาลยอดด้วนรุ่นนี้ พอเสกเสร็จหลวงพ่อก็ลองโยนลงสระน้ำข้างกุฏิ พอปลัดจมลงน้ำก็ลอยทะลึ่งขึ้นมาเลย หลวงพ่อให้ลูกศิษย์ลงไปเก็บ ปลัดก็หนีมือ จะจับก็จับไม่ถูกเบี่ยงไปเบี่ยงมาอยู่อย่างนั้น จนหลวงพ่อต้องลงไปเก็บเอง

ปลัดขิกไม้ตาลยอดด้วนหลวงพ่อสุพจน์ดีทางเมตตามหาเสน่ห์ ใช้ค้าขายก็ดี กันอสรพิษขบกัดได้ กันผีได้ ใช้จีบสาวยิ่งดี แต่ท่านว่าปลัดท่านไม่กันปืนนะ เพราะไม่ได้เสกไปทางนั้น จะใช้ปลัดท่านไปในทางใดท่านให้บอกกล่าวเอาเอง ให้พูดดีๆพูดเพราะๆ ... และอย่าทำเป็นล้อเล่น เพราะเป็นของมีตัวและมีครู หากทำไม่ดีอาจหายไปเฉยๆ หาอย่างไรก็ไม่เจอ ...

... ขอบคุณข้อมูลจากนิตยสารนะโม ...