สิวลี พิมพ์หมวกกันน็อก หลวงพ่อกวย วัดโฆสิตาราม ชัยนาท

... องค์นี้เป็นพระเนื้อดินผสมว่านสบู่เลือด แร่ และทรายเสก องค์พระมีมิติคมชัดลึกเป็นธรรมชาติ ด้านหลังผิวเปิดเล็กน้อย ลงกล้องกับแสงแดดหรือแสงไฟ เห็นแร่ละเอียดๆปนในเนื้อพระเต็มไปหมด เกล็ดเพชรหน้าทั่งระยิบระยับ พิมพ์ทรงและเนื้อหามวลสารแบบนี้ไม่น่าจะมีน็อกครับ นักสะสมบางกลุ่มเล่ากันว่าพิมพ์นี้มีจำนวนการสร้างอยู่ในราวไม่เกิน 100 องค์ ผมเลยไม่กล้ามองข้ามพระพิมพ์นี้ไป ถือเป็นพระเอามาแบ่งกันชมครับ ผิดพลาดกราบขออภัย รับฟังทุกคำติชมครับ ...

... ขนาดองค์พระฐานกว้าง 2.5 ซ.ม. สูง 6.3 ซ.ม. หนา 0.7 ซ.ม. พระฟอร์มโตครับ ...


... ข้อความต่อไปนี้เป็นข้อความที่ผมได้เขียนเพิ่มเติมหลังจากที่ผมได้ลงพระองค์นี้ไปแล้วประมาณ 3-4 วัน ครับ ...

... เรื่องมีอยู่ว่า หลังจากที่ผมได้ลงพระองค์นี้แล้วได้มีเพื่อนนักสะสมและศึกษาพระสายนี้บางท่านโทรมาพูดคุยวิสาสะกันเกี่ยวกับรอยสีแดงที่อยู่ด้านหลังของพระองค์นี้ ซึ่งพระองค์นี้ผมได้บูชามาจากเวปเพื่อนบ้านแห่งหนึ่ง ก่อนตัดสินใจบูชาผมดูจากรูปถ่ายเห็นว่าเป็นพระถูกพิมพ์ และเป็นพระหายากพิมพ์หนึ่ง ซึ่งจากที่ได้สังเกตจากรูปก็เห็นว่าพระองค์นี้มีส่วนผสมของผงว่านสบู่เลือดอยู่ด้วยและน่าจะเป็นพระแท้ พอได้พระองค์จริงมาก็เป็นไปตามคาดครับ พระถูกพิมพ์และเป็นพระเนื้อดินผสมว่านสบู่เลือดโดยมีเนื้อหามวลสารตามรายละเอียดที่ลงไว้ตอนแรกครับ ส่วนด้านหลังองค์พระตอนนั้นผมเห็นเขียนเป็นตัวหนังสือด้วยหมึกสีออกชมพู ผมพยายามอ่านแต่อ่านไม่ออกเพราะตัวอักษรค่อนข้างเลือน ซึ่งเมื่อผมเห็นว่าเป็นพระถูกพิมพ์และเนื้อหามวลสารเป็นพระของหลวงพ่อกวยผมก็มั่นใจว่าเป็นพระแท้และไม่ได้สนใจอะไรกับตัวหนังสือที่เห็นลางๆนั้น และได้ถ่ายรูปพระลงโชว์ในร้านครับ จนเพื่อนนักสะสมได้โทรมาให้ข้อมูลกับผมว่าพระองค์นี้หลายท่านในเวปนั้นเขาเลี่ยงไม่เล่นกันเนื่องจากเขาเข้าใจว่าหมึกสีแดงที่ปรากฏอยู่ด้านหลังองค์พระเป็นตราประทับรูปสัตว์ชนิดหนึ่ง ซึ่งในหมู่นักสะสมพระสายนี้บางกลุ่มไม่เล่นหาพระที่มีตราประทับรูปสัตว์ดังกล่าว ผมเองเพิ่งได้ยินก็รู้สึกงงๆเพราะไม่เคยทราบข้อมูลเชิงลึกแบบนี้มาก่อน ผมก็เลยลองค้นหาดูตราประทับรูปสัตว์ชนิดที่เพื่อนนักสะสมเล่าให้ฟังว่ารูปสัตว์ที่ว่านั้นหน้าตาเป็นอย่างไร และได้เอาพระองค์นี้มาดูด้านหลังอย่างละเอียดอีกครั้ง ปรากฏว่ารอยหมึกสีแดงที่ปรากฏอยู่ด้านหลังองค์พระมีลักษณะเป็นแบบนี้ครับ “ ด้านหลังพระองค์นี้ปรากฏเป็นตัวหนังสือเขียนด้วยลายมือเป็นภาษาไทยตามแนวนอนขององค์พระ วัสดุที่ใช้เขียนน่าจะเป็นปากกาเมจิกหัวเล็กสีชมพู ตัวหนังสือที่เขียนมี 2 แถว ตัวหนังสือทั้งหมดค่อนข้างเลือนรางไม่สามารถอ่านเป็นคำได้ แต่สามารถอ่านเป็นตัวได้บ้าง โดยในแถวที่ 2 ตัวหนังสือตัวแรก คล้ายตัว ถ หรือ ตัว ก ด้านบนมีวงกลมเล็กคล้ายตัวที่เราเขียนคู่กับสระอำ ถัดขึ้นไปคล้ายตัวไม้หันอากาศหรือไม้โท ตัวอักษรตัวถัดมาคล้ายตัว บ หรือ ย และในแถวยังมีตัวอักษรตัวหนึ่งคล้าย ตัวสระโอ สรุปก็คือด้านหลังของพระองค์นี้เขียนตัวหนังสือไว้ 2 แถวด้วยปากกาเมจิกสีชมพูครับ และไม่ได้มีตราประทับรูปสัตว์ใดๆแม้แต่ตัวเดียวครับ ” ซึ่งสิ่งที่เห็นด้านหลังองค์พระที่ผมได้นำข้อมูลมาลงเพิ่มเติมนี้ผมไม่ได้ดูคนเดียวครับ ผมเอาพระให้คนที่ไม่ได้เล่นพระดูด้วย และถามเขาว่าเห็นเป็นอะไร ทุกคนตอบเหมือนกันว่า เป็นตัวหนังสือ 2 แถว แต่อ่านเป็นคำไม่ออกครับ พอเดาได้แค่ตัวอักษรบางตัวอย่างที่ผมเดาได้เท่านั้น ผมก็ถามต่อว่า เห็นมีรูปสัตว์อะไรบ้างไหม ทุกคนก็ตอบว่าไม่เห็นมีรูปสัตว์อะไรครับ ผมเห็นว่าข้อมูลนี้เป็นประโยชน์แก่การศึกษาพระพิมพ์นี้เนื้อแบบนี้ จึงได้นำมาลงเพิ่มเติมไว้ครับ ซึ่งหากผิดพลาดประการใดต้องกราบขออภัยด้วยครับ ผมยินดีรับฟังข้อมูลจากท่านนักสะสมพระสายนี้ทุกท่านเพื่อประโยชน์ในการศึกษาและสะสมครับ ...

... ท่านที่เช่าหาพระพิมพ์นี้มาบูชาให้ระวังผิดเกจินะครับ คือจะไปเก็บเอาของหลวงพ่อชำนาญ วัดบางกุฎีทองเข้า สังเกตด้านหลังดีๆ ถ้ามีตัว ช อยู่ด้านหลังจะเป็นพระของหลวงพ่อชำนาญนะครับ ...